Płyta wiórowa kontra drewno cz. 4: płyta wiórowa fornirowana

Jak połączyć zalety drewna i zalety (tak, płyta wiórowa ma jednak zalety) płyty?
Niska cena płyty i wysoka (naturalna) jakość wykończenia powierzchni?
Rozwiązaniem jest płyta fornirowana. Okleja się surową płytę wiórową okleiną z naturalnego drewna. To takie cieniutkie płaty, skrawane z całego bala. Te płaty maja grubość 0,5-0,8 mm, łączy się je w szerz, nakleja się na płytę w specjalnych prasach i otrzymujemy "naturalną" deskę o dużej szerokości.

Jako że mamy już płytę udającą drewno, wypadałoby zabezpieczyć jakoś wąskie powierzchnie. Można je także okleić takim cienkim obrzeżem, obłogiem ( grubość 1-2 mm), lub cienką listewką o grubości kilku milimetrów. Oczywiście taka krawędź również musimy wykończyć tak jak całą powierzchnię płyty. Z reguły robi się to jednocześnie podczas jednego procesu.
A co jeśli chcemy nadać krawędzi elementu jakiś kształt?.

Płyta wiórowa kontra drewno cz. 3: połączenia stolarskie

Tak jak pisałem ostatnio, kilka słów o połączeniach w płycie i o tych stosowanych w drewnie. Oczywiście nie sposób opisać wszystkie rodzaje w jednym krótkim tekście. To moje osobiste wycieczki na ten temat.

Zaczynamy od połączeń elementów z płyty wiórowej. Stosuje się tu tylko i wyłącznie obce elementy jako element złączny. Nie wiem czy to brzmi czytelnie, chodzi mi o to że jest to albo kołek, albo wkręt lub śruba. Stosuje się także połączenia na tzw obce pióro. Główna różnica w stosunku do drewna polega na tym że płyta wiórowa sama w sobie nie może być materiałem łączącym. Musi być połączona elementem obcym. Hmm, zawiłe.
Wszystko wyjaśni się przy drewnie. Bo dopiero tutaj zaczyna się zabawa. Tam gdzie kończy się asortyment połączeń dla płyty, dla drewna dopiero się zaczyna :).
Wszystkie połączenia stosowane przy płycie wiórowej, można zastosować przy łączeniu drewna. Wszelkiej maści wkręty, kołki itp, z powodzeniem zastosujemy przy łączeniu drewna. Oprócz konfirmatów, te są zaprojektowane dla płyty wiórowej i nie próbujcie ich wkręcać w drewno.
Nie będę dzielił połączeń na ich rodzaj i użycie w meblu, po prostu jest ich zbyt dużo. Każdy rodzaj ma przynajmniej kilka wariantów. Sprawę komplikuje fakt że w jednym miejscu możemy użyć kilka rodzajów połączeń.
Poniżej widać połączenie kątowe narożne w dwóch wersjach.

Płyta wiórowa kontra drewno cz. 2: drewno

Dziś część druga osobistych przemyśleń na temat materiałów do produkcji mebli. To raczej niezbyt uporządkowany potok wniosków i osobistej wiedzy popartej zawodowym doświadczeniem.
Czytając poprzedni post mogłeś czytelniku odnieść wrażenie że piętnuję strasznie tę nieszczęsną płytę wiórową. A to tu gorsza, a tam niezbyt dobra itp.
To nie tak. Meble z płyty wiórowej są lepsze i gorsze, są też bardzo dobre jak i fatalne. To zależy od jakości materiału i rozwiązań technologicznych.
Płyta wiórowa jest w porządku, tylko po prostu w porównaniu z drewnem wysiada prawie zawsze. Ot choćby możliwość klejenia/sklejania. W przypadku płyty wiórowej jest to praktycznie niemożliwe. Tzn. jest możliwe, trzeba tylko stosować odpowiednie kleje.
Następna sprawa to połączenia w płycie. Tylko i wyłącznie wchodzą w grę połączenia rozłączne, lub na obcy element (kołek, obce pióro, lamelka). No i ciągle takie połączenie jest słabsze niż z porównywalnych elementów z drewna. Ale to wynika z mniejszej wytrzymałości samej płyty.
W płycie nie wykonasz połączeń na jakiekolwiek czopy, wpusty, czy gniazda. Chociaż.....hmm, wykonasz, tylko nie wiem czy to będzie się kupy trzymać ;). Raczej słabo.

Płyta wiórowa kontra drewno cz. 1: płyta wiórowa laminowana

Echhh, zimno. Czyli zima, w garażu chłodno, robota wstrzymana. Wrócę jak coś pilnego przypili, lub wpadnie do głowy.
Tymczasem w wolnych chwilach drobne przemyślenia na temat materiałów z których współcześnie produkuje się meble.
Stawiam odważną tezę że obecnie 90% mebli produkowanych jest w płyty wiórowej.
Teza odważna bo nie mam nic na jej poparcie :). Ot takie moje stwierdzenie.
Kilka słów o tym materiale.
Płyta ta, potocznie acz niewłaściwie zwana "paździerzem", to produkt masowy, popularny, tani i to chyba wszystkie zalety. Noooo, jest jeszcze kilka: ma powtarzalny wzór (wiele wzorów), nie trzeba wykańczać powierzchni, jest gładka i to chyba wszystko. Przynajmniej dla mnie.
Wady? ja widzę całą masę. Np grubość 18 mm, lub 22mm. a co pomiędzy? nic......
I tak naprawdę tylko 18 mm jest dostępne od ręki. Chcesz grubsze? czekaj, kup całą płytę, lub pogrubiaj.
Konieczność oklejania krawędzi i dobór materiału na taką operację. PCV, PP, fornir, guma, doklejka.
Każdy materiał to inna technologia do oklejania i wykończenia krawędzi.
Wytrzymałość, a raczej jej namiastka. Kto miał do czynienia z bukową dechą, wie o czym mówię.
Fikuśne kształty itp. Temat rzeka. O ile krzywoliniowe elementy jeszcze jako tako da się zrobić i wyglądają dobrze, to już zmiana kształtu w płaszczyźnie nie wchodzi w grę.
Płyta wiórowa to jednak popularny i powszechnie stosowany materiał. Producenci czarują nas nowymi wykończeniami powierzchni, a to super połysk, struktura szczotkowanej sosny lub dębu, połyskujące blaty itp.