Czytając poprzedni post mogłeś czytelniku odnieść wrażenie że piętnuję strasznie tę nieszczęsną płytę wiórową. A to tu gorsza, a tam niezbyt dobra itp.
To nie tak. Meble z płyty wiórowej są lepsze i gorsze, są też bardzo dobre jak i fatalne. To zależy od jakości materiału i rozwiązań technologicznych.
Płyta wiórowa jest w porządku, tylko po prostu w porównaniu z drewnem wysiada prawie zawsze. Ot choćby możliwość klejenia/sklejania. W przypadku płyty wiórowej jest to praktycznie niemożliwe. Tzn. jest możliwe, trzeba tylko stosować odpowiednie kleje.
Następna sprawa to połączenia w płycie. Tylko i wyłącznie wchodzą w grę połączenia rozłączne, lub na obcy element (kołek, obce pióro, lamelka). No i ciągle takie połączenie jest słabsze niż z porównywalnych elementów z drewna. Ale to wynika z mniejszej wytrzymałości samej płyty.
W płycie nie wykonasz połączeń na jakiekolwiek czopy, wpusty, czy gniazda. Chociaż.....hmm, wykonasz, tylko nie wiem czy to będzie się kupy trzymać ;). Raczej słabo.
A drewno? Cuda można stworzyć z kawałka dębiny.
Poza tym płyta wiórowa jest stworzona do produkcji konstrukcji skrzyniowych. Z drewna zrobisz i skrzyniówkę, i taboret i szafę i drzwi płycinowe i dach i dom.... ok, z tym domem to przesadziłem, to robi cieśla.
Minusem (?) drewna jest konieczność sklejania, strugania, szlifowania, i wykańczania powierzchni. Do tego trzeba wiedzieć co i kiedy wykonać lub skleić, w jakiej kolejności, jak ułożyć deski na klejonkę, czym zabezpieczać drewno itp.
No i wykończenie drewna to ciężki temat dla początkujących stolarzy.
Bejca, lakier, bejclakier, impregnat, lazura, wosk, olej, politura itp, itd.
Setki produktów do różnych potrzeb i o różnych właściwościach.
Dobra, starczy. Następnym razem o łączeniu drewna i płyty wiórowej. Tzn o metodach połączenia drewna z drewnek i płyty z płytą a nie o łączeniu tych dwóch materiałów. Chociaż może i o tym skrobnę kilka słówek.
Pa pa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz